Szczególne realizacje

Ogrzewanie powietrzne nadaje się do domów o małej akumulacyjności ciepła (na przykład szkieletowych). Kanały z ciepłym powietrzem są schowane w ścianach i zakończone na zewnątrz kratkami nawiewnymi, jak w wentylacji mechanicznej

Ogrzewanie ścienne, ogrzewanie nadmuchowe, grzejący fundament - to tylko niektóre sposoby niestandardowego ogrzewanie domów jednorodzinnych. Kiedy warto je zastosować? Na co zwrócić uwagę?

Stosuje się je rzadziej i są mniej znane, co wcale nie znaczy, że gorsze. Dobrze dobrane do rodzaju budynku i do potrzeb użytkowników, starannie zaprojektowane i wykonane zapewnią komfort nie mniejszy niż tradycyjna instalacja z grzejnikami czy podłogówka.

Ogrzewanie ścienne

Instalacje, w których do transportowania ciepła wykorzystuje się wodę, są podobne do podłogowych. Wodę ogrzaną w źródle ciepła doprowadza się do kolektorów połączonych cienkimi rurkami miedzianymi, z tworzywa lub wielowarstwowymi (tak zwanych registrów). Są one przymocowane do ściany i pokryte warstwą tynku lub płytami gipsowo-kartonowymi. Tynk musi mieć dobrą przewodność cieplną, nie może się kurczyć i pękać pod wpływem podwyższonej temperatury. Odporne na wysoką temperaturę muszą być także farby, którymi zostaną pomalowane ściany z ogrzewaniem. W przeciwnym razie mogłyby się odbarwiać. Aby ciepło nie uciekało na zewnątrz, lecz w całości trafiało do pomieszczenia, ale również w celu zmniejszenia zapotrzebowania na nie (ogrzewanie ma stosunkowo małą wydajność), ściany domu trzeba bardzo dobrze zaizolować. Woda w instalacji powinna mieć temperaturę 30-45°C (nie wyższą niż 50°C), dlatego do jej podgrzewania najlepiej stosować niskotemperaturowe źródła ciepła (kotły kondensacyjne, pompy ciepła) lub zasilać instalację przez zawory mieszające obniżające temperaturę w obwodzie grzewczym. Ogrzewaniem ściennym steruje się za pomocą termostatów. Przed zakryciem instalacji ogrzewania ściennego tynkiem lub płytami g-k warto sporządzić jej dokładną dokumentacją (na przykład fotograficzną). W przeciwnym razie każda próba zrobienia otworu w wykończonej ścianie lub wbicia w nią gwoździa może się skończyć uszkodzeniem niewidocznych elementów grzejnych. Czynnikiem grzewczym w ogrzewaniu ściennym może być również powietrze przepływające wykonanymi wewnątrz ścian kanałami. Kanały muszą mieć stosunkowo duże przekroje, co wymusza znaczne pogrubienie ścian zewnętrznych i w konsekwencji - zmniejszenie powierzchni użytkowej pomieszczeń. Podobnie jak w przypadku ogrzewania wodnego ściany muszą być od zewnątrz bardzo dobrze zaizolowane. Ogrzewanie ścienne, podobnie jak podłogowe, niemal całe ciepło przekazuje do pomieszczenia na drodze promieniowania. Dzięki temu nie powoduje wzmożonych ruchów powietrza, a wraz z nim kurzu, i jest dobrze tolerowane przez osoby o wrażliwych drogach oddechowych.